Avonturen in een elektrische auto

"Een piepje klinkt als de auto gestart is. En dat is maar goed ook want aan de motor kun je niet horen dat ie loopt." Ruud Schouten, fractievoorzitter van GroenLinks Den Bosch, zit plotseling zo maar in een elektrische auto. Afkomstig van een bedrijf bij hem in
de buurt. Om van huis naar het werk te gaan. Hieronder zijn ervaringen.
Een piepje klinkt als de auto gestart is. En dat is maar goed ook want aan de motor kun je niet horen dat ie loopt.

Toen in de vakantie mijn auto de pijp aan Maarten gaf, besloot ik een tijdje zonder te doen. Naar het werk met de trein, boodschappen met de fiets en als nodig kan ik een auto delen. Waarom zou ik eigenlijk een andere aanschaffen? Maar ik had het nog niet besloten of de leenauto bleek niet beschikbaar en de trein tussen Den Bosch en Oss ligt er echt een week uit. Meerijden naar Oss kan enkele dagen en er rijden bussen. Maar toch, als ik een eigen wagen zou hebben, zou ik die nu gebruiken.

Ik word gebeld door stichting Zoem: zij hebben een elektrische deelauto. Via via hebben ze mijn ‘verhaal’ gehoord en ze kunnen me van dienst zijn.

Stichting Zoem is een initiatief in de Muntel dat via een deelwagensysteem (vgl. Greenwheels) elektrische auto’s ter beschikking heeft. Het deelsysteem moet je passen. Je bespreekt een auto vooraf die dan op een afgesproken plaats staat. Niet echt wat ik de laatste 27 jaar gewend was.

Maar als je beschouwt hoe vaak ik de auto gebruik is delen zo’n gek idee nog niet.

Stichting Zoem is een relatief nieuwe stichting die met geringe steun van de provincie gestart is. Nu nog met één elektrische auto en één scooter. Ze gaan snel uitbreiden. De wijkkrant van de Muntel/Vliert schrijft een een enthousiast stuk over. Elektrisch vervoer past goed in het GroenLinkse toekomstbeeld. Ik vind dit een leuke gelegenheid om dit van dichtbij te beleven. Duurzaam vervoer. Zin in de toekomst.

Maar ik moet naar Wijchen (zo’n 40 km) en terug. Kan dat? Ja, dat kan!

De auto is van alle gemakken voorzien. De binnenkant is gelijk iedere auto. Stoel, stuur, knopjes, ruitenwisser, verwarming. Modern navigatiesysteem. En een boordcomputer waarvoor je het boekje moet raadplegen om die te begrijpen. Het is een automaat. Dat is handig. Onbegrijpelijk dat dat hier niet veel breder wordt gebruikt. Alle amerikanen rijden automaat en hier wordt hard optrekken en schakelen nog steeds “sportief” rijden genoemd.

Het starten en rijden is niet anders als ik gewend ben. Soepel, goed optrekkend, prima wegligging. Remmen op de motor kan niet. Het pedaal loslaten werkt zelfs directer remmend. Anders zijn de metertjes in het dashboard. Een moderne auto heeft ondertussen ook een aanduiding hoeveel kilometer er nog met de tank gereden kan worden. Een volle tank benzine is goed voor zo’n 450 km. Zo’n aanduiding zit ook in de

Mitsubitsu. Hier is een volle accu goed voor 110 km. Maar de verwarming aan, de blazer, de lichten of zelfs de radio vermindert dit aantal. Immers, ook allemaal elektrisch aangedreven. Toch even uitkijken want heeft de ANWB-wegenwacht een oplader? De komende jaren zal de actieradius natuurlijk snel gaan toenemen evenals het aantal oplaadpunten. Dat zal het breder gebruik bevorderen.

Een duidelijke meter geeft aan wanneer je veel stroom verbruikt (optrekken, ‘gassen’), wanneer je eco rijdt (stabiel rond de 100 bijv.) en zelfs wanneer je oplaadt (charge, met name als geen ‘gas’wordt gegeven).In Wijchen aangekomen is de batterij voor éénderde leeg. Zuinig rijden is de sport. Wat overigens betekent dat ik gewoon 100-110 km/u kan rijden. Voor de zekerheid de stekker binnen in het stopcontact gedaan tijdens het werken. 220V. Auto in het ene geaarde stopcontact naast het bureau, de computer in de andere.

Terug op weg naar huis sta ik kort stukje in de file. Dampende dieselmotoren vallen me extra op. En ik realiseer me dat mijn auto heel schoon is, maar ook nauwelijks energie verbruikt. Boeiend bewustzijn. Boeiende mogelijkheid.

De kosten zijn te overzien. Je betaalt bij Zoem een vastmaandbedrag, daarnaast een uurprijs en een kilometerprijs. Voor woon-werkverkeer is het daarmee dus eigenlijk niet geschikt. Het aantal uren is simpelweg te hoog. Ik heb vandaag 1 uur gereden ( 2 x een half uur) maar had de wagen 9 uur nodig. Voor stadsvervoer is het wel buitengewoon geschikt en ook betaalbaar. Maar in de stad kan (bijna) alles op de fiets. Dat dan weer wel.

Al met al een heel positieve ervaring. Het rijden is eigenlijk niet anders dan ik gewend ben qua comfort, het energieverbruik is beperkt en de vervuiling tijdens het rijden is nul. Tijdens de koffie was een groen en duurzaam onderwerp het gesprekthema! Iedereen wou het zien en weten. In overzienbare tijd zal electrisch rijden de gewoonste zaak van de wereld zijn.